دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه

سلام و درودشهریور و راند طلایی با شصت و پنج درصد موفقیت به پایان رسید، نیم سال اول 1396 نتوانست 1395 رویایی را شکست بدهد. از لحاظ کاری نیم سال اول 95 پیروز نتیجه نهایی بود اما 96 فاتح آموزش، ورزش و دنیای جدید بود، من خوشحال هستم چون به تجارب بیشتری دست پیدا کرده ام و هنوز نزدیک به 6 ماه زمان برای تکمیل عملیات در دست دارم . قدرت ریسک را بیشتر کرده ام، می توان آن را در سرمایه گزاری های جدیدم احساس کرد. هوشمندی را در تمامی کارها اجرا خواهم کرد حتی در عشق! سلامت روح، روان و جسم فاکتور اصلی زندگی من شده است ( پارسال مشکلات جسمی زیادی داشتم ). روزی می خواستم از بلندای دیوار چین عبور کنم، اما امروز از تکنیک های جدید استفاده خواهم کرد و دیوار بلند چین را بدون جنگ فتح خواهم کرد! حال میفهمم چرا تمام کوهنوردان نمی توانند فاتح اورست باشند!!! اورست قوانین خاص خودش را دارد و متاسفانه انسان ها فکر می کنند با قانون شکنی و اجرای ایده های خام می توانند فاتح سرسخت ترین سنگ زمین شوند. با اهداف هم سوء خواهم شد و از قوانین هدف، برای رسیدن به خود هدف استفاده خواهم کرد، پایان امسال نتیجه را خواهیم دید. دست نوسته های فاضل نجفی + نوشته شده در جمعه بیست و یکم مهر ۱۳۹۶ساعت 13:6 توسط فاضل نجفی | دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

سلام و عرض ادب خسته شدیم از بس به همه گفتیم مسئولیت پذیر باشید! من نمی دانم این قانون فقط در ایران و شهر کرمان باب شده یا کل مردم دنیا درگیر آن هستند؟ مسئولیت داشتن باید در ذات انسان باشد، زن و مرد نمی شناسد! بخدا خسته شدیم کارد به استخوان رسیده، هیچ کس مسئولیت پذیر نیست!!! خدا را خوش نمی آید تمام تلاش های تک نفره پای تیم و تمام اشتباهات یک تیم پای من نوشته شود. امروز روی صحبتم به سمت همکاران است، خدا سر شاهده هیچ یک مسئولیت پذیر نیستید. تا کی باید چوب نظارت ما بر سر این عزیزان باشد؟ واقعا ما ایرانی ها باید همیشه یک نفر بالای سرمان باشد تا فشار بیاورد و کاری که وظیفه و مسئولیت انسانی است و در قبال آن هزینه دریافت می کنیم را با 1001 منت انجام بدهیم؟ وای چه فاجعه بزرگی، 5سال می شود که شبانه روز برای اینکه مسئولیت پذیری را بین دوستان و همکاران شرکت پاساک و شرکت های زیر مجموعه ایجاد کنم هر لحظه تلاش کرده ام و متاسفانه هیچ اتفاقی پیش نمی آید، همه ی روش ها را هم تست کرده ایم! از مهربانی تا خشم، از ترفیع تا عزل، از جریمه تا پاداش، هی کتاب خواندیم، تجربه کسب کردیم و به دوستان آموختیم، اما هیچ رشدی را مشاهده نکردیم حتی یک نفر پیدا نشد بگوید چه زیبا! حال باید خسته از فشار های بی نتیجه گوشه ای از خانه بنشینیم و به جوانی از دست رفته لبخندی تلخ بزنیم. خسته کننده بود این همه تلاش و محقق نشدن ر دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...